صفحه دویست و هفتاد و هفت ، قرآن مجید
امروز ترجمه سوره مبارکه نحل ، جزء چهاردهم ، آیه 88 الی 93

کافرانی که [مردم را] از راه خدا بازداشتند، به سبب تبهکاری و فتنه انگیزی [که همواره کارشان بود] عذابی برعذابشان می افزاییم «88»
[یاد کن] روزی [را] که در هر امتی گواهی از خودشان بر آنان برمی انگیزیم، و تو را [ای پیامبر!] بر این امت گواه می آوریم، و [این] کتاب را برایت فرستادیم که بیانگر هرچیزی، و [مایۀ] هدایت و [عامل] رحمت و بشارت دهنده [به فرجام نیک] برای مسلمانان [واقعی] است«89»
همانا خداوند به عدالت و نیکوکاری و انفاق به خویشاوندان فرمان می دهد، و از هر زشت کاری و ناپسندی، و [هرگونه] تجاوز [از حدود خدا و حقوق مردم] نهی می کند، شما را اندرز می دهد تا متذکر [این مطلب] شوید [که فرمان و نهی خدا به مصلحت دنیا و آخرت شماست] «90»
به پیمانی که [در رابطه با انجامِ کاری، یا ترک عملی] با خداوند می بندید وفا کنید! و سوگندها را پس از مُحکم کردنشان [به وسیلۀ قصد جدی] نشکنید! درحالی که خداوند را بر خود [در مورد سوگندها] ضامن قرار داده اید، همانا خداوند آنچه را انجام می دهید می داند «91»
و مانند آن [زنی] که رشتۀ خود را پس از مُحکم تابیدنش نخ به نخ از هم می گسست نباشید، که سوگندهایتان را بین خود به بهانۀ این که گروه مشرکان از گروه مؤمنان [از نظر امکانات] افزون ترند مایۀ خیانت و فساد [نسبت به مؤمنان] قرار داده [از آنان قطع رابطه کرده و به مشرکان بپیوندید]، جز این نیست که خداوند شما را به این [که امکانات مؤمنانْ اندک و امکانات دشمنان بیشتر است] آزمایش می کند، و روز قیامت آنچه را [دربارۀ حق و باطل] که همواره در آن دچار اختلاف بودید برای شما روشن می کند «92»
اگر خداوند می خواست شما را [به اجبار بر محور هدایت،] یک امت قرار می داد، [ولی هدایتِ اجباری فاقد ارزش است،] اما هرکس را بخواهد [به سبب لجاجت وکبرش] در گمراهی وامی نهد، و هرکه را بخواهد هدایت می کند، مسلّماً از آنچه همواره انجام می دادید بازپرسی خواهید شد «93»