#روزه میگیرم به عشق ارباب
… پروردگار دوست دارد هر اتفاق بزرگی را که میخواهد در عالم هستی رقم بزند ، رد پایی از محبوبش در آن دیده شود . انگار او را کرده بهانه ی هر حادثه ای . فرقی نمیکند رمضان باشد یا شعبان ، محرم باشد یا جمادی ، وقتی خدا عاشقِ حُ س ی ن باشد ، برای همیشه ی عمرت و برای لحظه لحظه ی زندگی ات ، بهانه ای قرار داده که آن آخرش ختم شود به لا یمکن الفرار از عشق حُ س ی ن به هر طرف که بروی بی اختیار سر از خیمه ی شاه در می آوری ، اصلا انگار رمضان را آفرید که برای جهانیان ، روضه ی عطش بخواند … شاید بهترین و قشنگ ترین راه روضه خوانی خدا برای مردم ، همین رمضان بود … روزه را واجب کرد برای روضه … خواسته که ساعاتی تشنگی را لمس کنی که شاید به قدر قطره ای ، طعم عطش او را بچشی که اگر کسی حرف از نوزاد شش ماهه و عطش زد ، با تمام وجود بسوزی … که دم افطار ، بغض کنی برای رقیه … که خیلی چیزها … سر می نهم به امر جانان ، روزه میگیرم به عشق ارباب حُ س ی ن علیه السلام ، قربة الی الله ..