#خاک میخوریم اما خاک نمیدیم.
ستارخان در خاطراتش میگوید:
من هیچوقت گریه نکردم …
چون اگرگریه میکردم آذربایجان شکست میخورد
و اگر آذربایجان شکست میخورد ایران شکست میخورد.

اما در زمان مشروطه یکبار اشک ریختم.
آن زمان که 9 ماه بود در محاصره بودیم بدون آب بدون غذا.
ازقرارگاه آمدم بیرون.
مادری را دیدم با کودکی در بغل.
کودک ازفرط گرسنگی به سمت بوته علفی رفت
و بدلیل ضعف شدید بوته را باخاک ریشه میخورد.

با خودم گفتم الان مادر کودک مرا فحش میدهد
و می گوید لعنت به ستارخان.

اما مادر، فرزند رادر آغوش گرفت و گفت:
” اشکالی ندارد فرزندم، خاک می خوریم اما خاک نمی دهیم”

آنجا بود که اشک ازچشمانم سرازیر شد …
.
.
.
بله اینجوریاست خاک میخوریم اما خاک نمیدیم.