#آخرین_پنجشنبه_سال_95
برای تو می نویسم ای شهید
ای شهید…
ای آنکه در بیان سید اهل قلم تان…بر کرانه ابدی و ازلی وجود برنشسته ای…
در آخرین پنجشنبه سال می خواهم کمی با شما نجوا کنم.
?شهید?
واژه ای است به بلندای رفیع ترین قلل دنیا
و به عمق عمیق ترین اقیانوس های گیتی
و به زیبایی سرسبزترین مراتع طبیعت
و به پهنای پهناورترین قلمرو عالم
?شهید?
یعنی نجات از اسارت پستی ها و زبونی ها و حقارت ها
یعنی عزت و غیرت و شجاعت
یعنی اهدا خون در برابر حمله به ناموس و دین و آبرو و خاک و میهن
یعنی رهایی از بند حسادت ها و طمع ها و زر اندوزی ها
?شهید?
یعنی برای مکتب فدا شدن
یعنی اینقدر بهانه های واهی نتراشیدن
یعنی ببینی عده ای مست ثروت اند و عده ای مست شهرت و عده ای مست عوام فریبی و عده ای مست قدرت و عده ای مست شهوات
ولی تو…تو ای ?شهید?
جان ات را…جان جوان ات را….جان مملو از آرزوهای خودت و آرزوهای مادرت و آرزوهای همسر و فرزند کوچک ات را، در کف دست بگذاری و فدا کنی
تا….تلنگری باشی برای ما “قبرستان نشینان عادات سخیف “
داغ بی پسری و بی پدری و بی برادری و بی همسری را بر دل تاریخ می گذاری…تا ما را از این منجلاب بیرون بکشی…
?ای شهید?
رفتن تو تازه غروب دلتنگی هاست
تازه شروع فصل نیش و کنایه هاست
تازه صبح بی مهری هاست
تازه پله اول نردبان سوء استفاده یقه سفید هاست که برای راه تو و مرام تو و مکتب تو یک سیلی ها هم نخوردند و حالا مدعیان ایثار تو اند.
?ای شهید?
هیچ نا سپاسی بالاتر از جفای به مرام تو نیست
و هیچ بدبختی و حقارتی و ذلتی برای امت پیش نخواهد آمد مگر آنکه اندیشه تو را کنار بزنند.
هیچ قساوتی بالاتر از پایمال کردن قطره قطره عشق و ایثار تو در زمین نیست.
” ای شهید…
ای آنکه بر کرانه ازلی و ابدی وجود برنشسته ای…
دستی برار و ما قبرستان نشینان عادات سخیف را از این منجلاب بیرون کش”