#آخرین_شب_جمعه_سال_95
#حسین_جان
پایان سالُ وقت حساب وکتاب شد
پیشانی ام به محضرتان خیس آب شد

این هم بساط نوکر بی دست وپای توست
روز های آخراست گدا را حلال کن

دیدگاه حضرت آقا راجب #کتاب
مقام معظم رهبری در بیان علاقه خود به کتاب نوشته‌اند:
“بنده خودم هم با اینکه گرفتاری کاری ام #زیاد است، اما بحمدالله از #کتاب منفک نشده ام و در حقیقت نمی توانم هم منفک شوم. در خلال کارهای فراوان و سنگینی که بر دوش ما هست، دائما با کتاب سر و کار دارم، احساس می کنم که اگر انسان بخواد در زمینه #معنوی و #فرهنگی تر و تازه بماند، جز رابطه با کتاب که مثل رابطه با جویبار، #دائمی در جریان است و مرتب تازه هایی را در اختیار انسان می گذارد، چاره ای ندارد. البته مسئله، مسئله چاره داشتن یا نداشتن نیست، مسئله میل و شوق و یک چیز اجتناب ناپذیر برای کسی است که اهل کتاب

#آخرین_پنجشنبه_سال_95
برای تو می نویسم ای شهید
ای شهید…
ای آنکه در بیان سید اهل قلم تان…بر کرانه ابدی و ازلی وجود برنشسته ای…
در آخرین پنجشنبه سال می خواهم کمی با شما نجوا کنم.
?شهید?
واژه ای است به بلندای رفیع ترین قلل دنیا
و به عمق عمیق ترین اقیانوس های گیتی
و به زیبایی سرسبزترین مراتع طبیعت
و به پهنای پهناورترین قلمرو عالم
?شهید?
یعنی نجات از اسارت پستی ها و زبونی ها و حقارت ها
یعنی عزت و غیرت و شجاعت
یعنی اهدا خون در برابر حمله به ناموس و دین و آبرو و خاک و میهن
یعنی رهایی از بند حسادت ها و طمع ها و زر اندوزی ها
?شهید?
یعنی برای مکتب فدا شدن
یعنی اینقدر بهانه های واهی نتراشیدن
یعنی ببینی عده ای مست ثروت اند و عده ای مست شهرت و عده ای مست عوام فریبی و عده ای مست قدرت و عده ای مست شهوات
ولی تو…تو ای ?شهید?
جان ات را…جان جوان ات را….جان مملو از آرزوهای خودت و آرزوهای مادرت و آرزوهای همسر و فرزند کوچک ات را، در کف دست بگذاری و فدا کنی
تا….تلنگری باشی برای ما “قبرستان نشینان عادات سخیف “
داغ بی پسری و بی پدری و بی برادری و بی همسری را بر دل تاریخ می گذاری…تا ما را از این منجلاب بیرون بکشی…
?ای شهید?
رفتن تو تازه غروب دلتنگی هاست
تازه شروع فصل نیش و کنایه هاست
تازه صبح بی مهری هاست
تازه پله اول نردبان سوء استفاده یقه سفید هاست که برای راه تو و مرام تو و مکتب تو یک سیلی ها هم نخوردند و حالا مدعیان ایثار تو اند.
?ای شهید?
هیچ نا سپاسی بالاتر از جفای به مرام تو نیست
و هیچ بدبختی و حقارتی و ذلتی برای امت پیش نخواهد آمد مگر آنکه اندیشه تو را کنار بزنند.
هیچ قساوتی بالاتر از پایمال کردن قطره قطره عشق و ایثار تو در زمین نیست.
” ای شهید…
ای آنکه بر کرانه ازلی و ابدی وجود برنشسته ای…
دستی برار و ما قبرستان نشینان عادات سخیف را از این منجلاب بیرون کش”

#خدایی_که_در_این_نزدیکیست
خداوند اینجاست
اشکهای مرا پاک می کند…چون… قلب من خانه ی خداست
ممکن است گاهی بیفتم و بلغزم اما هرگز در سقوط تنها نمی مانم
خداوند هست و مرا بلند می کند… چون… قلب من خانه ی خداست
شاید گاهی رنج بکشم اما هرگز در این رنج کشیدن تنها نمی مانم
پروردگار مرا از رنجها رها می کند…چون… قلب من خانه ی خداست
خوشحالم برای اینکه میدانم هرگز تنها نیستم
خداوند همواره با من است…چون… قلب من خانه ی خداست…

#داستان_کوتاه
روزی شاگردی به استاد خویش گفت: «استاد می‌خواهم یکی از مهمترین خصایص انسان‌ها را به من بیاموزی؟»
استاد گفت: «واقعا می‌خواهی آن را فرا گیری؟»
شاگرد گفت: «بله، با کمال میل.»
استاد گفت: «پس آماده شو با هم به جایی برویم.»
شاگرد قبول کرد. استاد شاگرد جوانش را به پارکی که در آّن کودکان مشغول بازی بودند، برد. استاد گفت: «خوب به مکالمات بین کودکان گوش کن.»
مکالمات بین کودکان به این صورت بود: «الان نوبت من است که فرار کنم و تو باید دنبال من بدوی. نخیر الان نوبت توست که دنبالم بدوی. اصلا چرا من هیچ وقت نباید فرار کنم؟ و حرف‌هایی از این قبیل…»
استاد ادامه داد: «همانطور که شنیدی تمام این کودکان طالب آن بودند که از دست دیگری فرار کنند. آدم بزرگ نیز این گونه است. او هیچگاه حاضر نیست با شرایط موجود روبرو شود و دائم در تلاش است از حقایق و واقعیات زندگی خود فرار کند و هرگز کاری برای بهبود زندگی خود انجام نمی‌دهد. تو از من خواستی یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های انسان را برای تو بگویم و من آن را در چند کلام خلاصه می کنم؛ تلاش برای فرار از زندگی!»