مهربانی متاع نایابی است که در ایــن
زمانه بر تن کمتر کسی می بینیم…
و آن عده که این جامه فاخر را بر تــن دارند،
با آن چهره ی نـورانی،
چه دوست داشتنی و دلفریبند…
و چه نایابند…

آنان که منیت ندارند،
به خود نمی اندیشند…
سود خود را در نظر نمی گیرند…
بی تعارف و بی تکلفند،
زبان بازی نمی دانند،
عیب جویی نمی کنند،
گله و شکایت نمی کنند،
به دنبال مقصر نمی گردند،
و کلامی نمی گویند جز به محبت و مهربانی…
آنان چه نایابند…

آنان که در سخت ترین شرایط خنده ازلبانشان
نمی افتد،
با اینکه گاهی از درون می سوزند،
با همان لبخند رنگ پریده شان محبتشان را دریــغ نمیکنند…
برایشان فرقی نمی کند تو آدم خوبی هستی یا نه…
محبت آنها بی انتهاست و بی دریغ…
آنان چه نایابند…

اسفند آمده…
و در جیب هایش…
بوی بهار است…
و کمی غم…
از گذر ناگزیر عمـــر…

در جیب جلیقه اش،
حبه قند هاییست تا
کام سال کهنه را شیرین کند…
که نگیرد دلش…
از رفتن که سهم همه است….
آدم ها…ماه ها… سال ها…

در جیب کتش کمی شادی دارد…
کمی امید…کمی عشق…
آجیل مخلوط هر سال…

اسفند آمد و بر لبانش
لبخند‌ گنگی است…

طفلکی این اسفند را
همه بی محلی میکنند…
آنقدر دلش میگیرد که نگـــو…

اما نجابتی ذاتی دارد…
به رویش نمیاورد و فقط
لبخنــد میزند و متواضعانه
سفره هفت سین میچیند…!

پس از مرگم…
چادرم را هم با من خاڪ ڪنید!!!
میخواهم روزے ڪہ دست ها خالیست،

امانت #مادرم_فاطمہ (س) را
دستم بگیرم
و بہ او پس بدهم…

#من_امانت_دار_چادر
#مادرم_فاطمہ_س_هستم

حضرت آیت الله حق شناس رحمه الله علیه.

#یاسیدة_نساء_العالمین

بغض دارم مرو از پیش علے، #زهـرا جان

تو نباشے چہ ڪسے پاڪ ڪند اشڪم را؟!

#مظلوم_مدینة