دستان خالی…. خدایا! این چه حکمتیه که هر وقت کلمه ای از ذهنم گذشت، حرفی به زبونم جاری شد و چیزی خواستم، طوری توی کاسه ام گذاشتی که اعتراف کنم اشتباه کردم؟! خدایا! یعنی کسی که گدایی بلد نیست باید محکوم باشه به اینکه همیشه کلاهش پس معرکه باشه؟! مگه این گدا بنده ی تو نیست؟! خدایا! انقــــــــــــــدر دستام خالیه که حتی گدای ِ گدایی ام…
خدایا! مگه تو کریم نیستی؟ مگه نه اینکه کریم یعنی قبل از درخواست سائل نیازش رو می ذاره توی کوله ش؟!
خدایا! منم بنده ی تو!منم گدای ناتوان در خونه ی تو! به من رحم کن…