تیر خورد و افتاد…
اما..
محکم تفنگش را گرفت..
او خواست دنیا بداند تا آخرین لحظه ایستاده ایم..
«حس عجیبی دارد این تصویر»

وقتے دلــم هواے خرابات مےڪند
آهستہ با حسـین مناجات مےڪند

عڪس حرم مقابل چشمم مےآید
زیبایےضـــریح، مرا مات مےڪند

مارا با ترازوی عدلت نسنج…

یا انیس النفوس …
بی‌کلید و با توکل هرکه در زد باز شد
قفل‌ها تا بر زبان نامِ تو آمد باز شد

من شنیدم راه دارد دل به دل با این حساب
دل هوائی شد و راهِ رفت و آمد باز شد

مدتی میشد به هر در میزدم،در بسته بود
با جوادت گفتم و درها مجدد باز شد

چشم‌پوشی‌کردم از هر حاجتی که داشتم
چشمم از وقتیکه در اطرافِ‌مرقد باز شد

بر کف صحنت زبانم را کشیدم یک سحر
بعد از آن رزقم در این میخانه بی‌حَدّ باز شد

روزِ اول من کبوترباز بودم در حرم
روزِ آخر این دلِ دیوانه گنبدباز شد

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا ..
.

کاش بلد بودیم
عاشق “خودمان” شویم
“خود” ما
عجیب لایق دوست داشتن است