#تربیت_فرزند
قبل از «جشن تکلیف» باید در هفت سالگی «جشن ادب» گرفته شود
ی وقت‌ها جوان‌ها خودشان را اهل حبّ الدنیا نمی‌دانند، می‌گویند آیا ما حبّ مال داریم؟ حبّ جاه داریم؟ ما چه قسمتی از حبّ الدنیا را داریم؟ و خیلی‌ها هم جوان‌ها را باصفا می‌دانند. بله، واقعاً جوان‌ها، فی‌نفسه، باصفاتر از مسن‌ها هستند، ولی یکی از مهمترین صفات بد دنیاطلبانه، که می‌تواند در جوان‌ها رواج داشته باشد، حتی در جوان‌های به ظاهر خوب که اهل بی‌بند و باری نیستند، همین راحت‌طلبی است. می‌بینی جوان وقتی خودش را لذّت‌پرست نمی‌داند، بچهٔ خوبی می‌داند. وقتی خودش را شهوت‌ران نمی‌داند، و می‌بیند که دنبال هرزگی نمی‌رود، خودش را بچهٔ خیلی خوبی می‌داند. اما وقتی دقت می‌کنی، می‌بینی راحت‌طلبی در او موج می‌زند…..
وقتی ما جلوی این راحت‌طلبی را نگرفتیم، جلوی شهوت‌پرستی را هم نمی‌گیریم. بسیاری از خانواده‌های مذهبی، گله‌مند هستند از اینکه: «بچهٔ ما تا چهارده سالگی کم و زیاد بچهٔ خوبی بود، و حتی نماز می‌خواند. نه تنها خیلی از رفتارهای ناخوب را نداشت، بلکه رفتارهای خوب هم داشت. اما کم کم سر و گوشش دارد می‌جنبد، کم کم دنبال رفقای ناباب است، از لذّت حرام چشم نمی‌پوشد و دارد بداخلاقی می‌کند.» بررسی که می‌کنی می‌بینید در این خانواده از هفت تا چهارده سال، پدر و مادر فرصت داشته‌اند که این بچه را از راحت‌طلبی جدا کنند. اما چون بچه‌اش را دوست دارد، می‌گوید بگذار بچه‌ام «راحت» باشد.
از مدرسه آمده، می‌گوید بگذار جورابش را دربیاورم، بگذار غذایش را برایش آماده کنم. راحت‌طلبی بچه را باهاش مخالفت نکرده. حالا چهارده سالش شده است، و دیگر با شهوات آشنا شده. بچه‌ای که در دوران ادب بین هفت تا چهارده سال ادب نشده، و راحت‌طلبی بیشتر برایش جا افتاده، الان یک دفعه‌ای می‌خواهی بهش بگویی با شهواتت مخالفت بکن، قبول نمی‌کند. بهش می‌گویی بیا نماز بخوان، قبول نمی‌کند. چرا؟ آیا چون ایمان ندارد؟ نه به خدا، ایمان دارد. آیا محبّت به اهل‌بیت(ع) و اولیاء خدا ندارد؟ چرا، دارد، می‌بینی که محرم‌ها کم نمی‌گذارد برای امام حسین(ع)، اما کاهل‌نمازی می‌کند. اما دست‌درازی می‌کند به سوی گناه.چه‌جوری باید این را کنترل کرد؟ برای خود جوان هم سخت شده است که با گناه و با شهوات مبارزه کند. یکی از دلایل اساسی‌اش این است که از هفت تا چهارده سال، کسی او را ادب نکرده. گفتند: «حالا بچهٔ خوبی است، بگذار طبق میل خودش رفتار بکند، حالا کار خاصی که انجام نمی‌دهد، جنایت خاصی که انجام نمی‌دهد.» لذا قبل از اینکه در چهارده سالگی برای بچه‌ها «جشن تکلیف» گرفته بشود که سنّت خوبی است، باید در هفت سالگی «جشن ادب» گرفته بشود برای بچه‌ها؛ پدر و مادر مسئولیت‌هایی را به بچه بدهند. از آن راحتیِ قبل از هفت سالگی بچه را با منطق و محبّت خارج کنند.
دیگر زندگی به این راحتی نیست. او باید اهل مبارزهٔ با راحتی بشود، بدون تعارف. و الّا بچهٔ خوب، در خانوادهٔ خوب، با علائق خوب، با ایمان نسبتاً خوب و معمولی در همین مقداری که هست، این بچه بعد از چهارده سالگی، نمی‌تواند جلوی شهوات خودش را بگیرد. با راحت‌طلبی باید مقابله کرد.

منبع: سخنرانی حجت الاسلام پناهیان در بیت رهبری - فاطمیه93

نذاریم به قلب آقایان فشار بیاید!
میشه با روزی یک صفحه کتاب مطالعه کردن شروع کرد
دو دقیقه هم طول نمیکشد
کم کم دو صفحه
سه صفحه
نیم ساعت
یک ساعت….
انشاءالله برسیم به روزی چند ساعت مطالعه کردن
تا با این کار ثابت کنیم اهل #عملیم
#کتاب

اســفـنـد را نباید دوید…
ما آدمها توی #اسفند بیشتر از هر وقت دیگری خسته‌ایم اما نمیدانمچرا به جای اینکه #نفسی تازه کنیم، سرعت‌مان را بیشتر و بیشتر می‌کنیم تا هر طور شده مثل قهرمان دوی ماراتن، از خط پایان این ماه عجیب و غریب بگذریم!

#اسفند_را_باید_نشست
باید خستگی در کرد
باید چای نوشید…

یازده ماه تمام، #دردها، #رنج‌ها و حتی #خوشی‌ها را به جان خریدن که الکی نیست، هست؟!

چطور می‌شود با حجم این خاطرات و دلتنگی‌هایی که روی دلم آدم سنگینی می‌کنند، مغازه‌ها را گشت یا قیمت فلان مانتو را با مغازه دیگر مقایسه کرد؟!

اسفند را نباید دوید
اسفند را باید با کفش‌های کتانی، قدم زد!

پس روزهای رفته ی سال را ورق میزنم …….
چه خاطراتی که زنده نمی شوند…….

چه روزها که دلم می خواست تا ابد تمام نشوند…….
وچه روزها که هر ثانیه اش یک سال زمان میبرد…….

چه فکرها که آرامم کرد و چه فکرها که روحم را ذره ذره فرسود…….
چه لبخندها که بی اختیار بر لبانم نقش بست و
چه اشک ها که بی اراده از چشمانم سرازیر شد……

چه آدم ها که #دلم را #گرم_کردند و
چه آدم ها که #دلم را #شکستند……

چه چیزها که فکرش را هم نمیکردم و شد …
و چه چیزها که فکرم را پرکرد و نشد…….

چه آدم ها که
شناختم و چه آدم ها که فهمیدم هیچگاه نمیشناختمشان…….
و چه…….!

و سهم یک سال دیگر هم یادش بخیر می شود…….
کاش ارمغان روزهایی که گذشت #آرامشی باشد از جنس #خدا……

#اسفند_ماه_1395
#اسفند_را_نباید_دوید
#آرامشی_از_جنس_خدا
#دل_را_به_خدا_بسپار
#خانه_تکانی_دل

#تربیت_فرزند
مهم‌ترین دوران برای آشنا کردن فرزندان با مقوله حجاب کودکی است.
به گفته حجت‌الاسلام و‌المسلمین نصیر عابدینی، کارشناس ارشد روان‌شناسی، مهم‌ترین دوران برای آشنا کردن فرزندان با مقوله حجاب کودکی است.

او با اشاره به این‌که چهار یا پنج سالگی بهترین زمان برای آشنایی کودک با مفهوم حجاب است، می‌گوید: هرچند حجاب از سن تکلیف بر دختر واجب می‌شود، ولی بسیار منطقی به نظر می‌رسد که یک دختر 9 ساله به یکباره نتواند باحجاب شود، بلکه باید از سنین کودکی بسته به شرایط روحی، روانی، عاطفی و همچنین خانوادگی به جذاب‌سازی حجاب در نظر دختر پرداخت و هر از گاهی از او خواست چادر یا روسری را همچون سایر لباس‌ها تجربه کند. عابدینی به خانواده‌ها تاکید می‌کند از تحمیل اجباری حجاب در سنین قبل از بلوغ به فرزندان پرهیز کنید، اما ترغیب و تشویق به آن را پشت گوش نیندازید.
به گفته کارشناسان دینی، برای پرداختن به مسأله حجاب کودکان، اولین قدم مقید بودن بزرگ‌ترها به رعایت پوشش اسلامی و حفظ ارکان دینی است و تا زمانی که خانواده‌ها خود را موظف به رعایت آن نکنند، نمی‌توانند برای آموزش فرزندان قدم مثبتی بردارند.

نماز خواندن، تلاوت قرآن، حفظ حجاب در برابر نامحرمان، معاشرت با خانواده‌های متدین و مذهبی، جدا کردن اتاق و بستر خواب از کودکان، رعایت حد و مرز پوشش و آرایش والدین در برابر فرزندان، شرکت در محافل مذهبی در ایام محرم و ماه رمضان و… از جمله مواردی است که کودکان آینه‌وار از آن تقلید و الگوبرداری می‌کنند.

#اصلح کیست؟
اصلح در کلام رهبر معظم انقلاب